Aos seus vinte anos, Ana María Gómez González, nacida a noite de Reis de 1902 en Viveiro, e cuarta entre catorce irmáns, chega por fin a Madrid desde Avilés, onde o seu pai, funcionario do corpo de Aduanas, recalara desde a súa Galicia natal. A pulsión que a arrastra desde nena cara á arte puido ser canalizada na Escola de Artes e Oficios da cidade asturiana, pero é a Real Academia de Belas Artes de San Fernando e, sobre todo, a Residencia de Estudantes as que propiciarán a súa transformación en Maruja Mallo, a pintora, a transgresora, a muller libre que participou da gran festa intelectual ao redor de nomes como García Lorca, Buñuel, Alberti, Dalí, Concha Méndez, Margarita Manso ou María Zambrano; unha eclosión de poesía, pintura e cinema sen precedentes que xurdiu nos anos 20 e á que daría fin a Guerra Civil.
A vida e a voz de Maruja Mallo, que xa foron o foco dunha primeira aproximación narrativa en "Objetos extraviados" —publicada en 1995 e merecedora do Premio Feminino Lumen—, se revisitan e amplían agora en "Notre Dame de la Alegría"; un soliloquio de extraordinaria riqueza e profundidade no que Ana Rodríguez Fischer mostra a excelencia dos seus dotes como novelista, cifradas nun estilo plástico, unha enorme capacidade de introspección e unha excepcional delicadeza.